การฟังคือศิลปะ 
ฟังด้วยใจ ไม่ใช่แค่หู
หลายครั้งเราคิดว่าการฟัง คือการใช้หูรับเสียง แต่ความจริงแล้ว การฟังที่แท้จริงต้องใช้ **ใจ** เป็นหลัก
เมื่อคนที่เรารักเล่าเรื่องให้ฟัง เราไม่ได้แค่รับรู้คำพูด แต่เราต้องรับรู้ **อารมณ์** ที่ซ่อนอยู่ เราต้องเห็น **ความรู้สึก** ที่เขาไม่ได้พูดออกมา
การฟังด้วยใจ คือ:
– หยุดทำสิ่งอื่นและมองหน้าเขา
– ไม่คิดว่าจะตอบอะไร ขณะที่เขากำลังพูด
– สังเกตสีหน้า ท่าทาง และน้ำเสียง
– ถามคำถามที่แสดงว่าเราใส่ใจ
—–
เข้าใจก่อนที่จะต้องการให้เข้าใจ
มนุษย์ส่วนใหญ่ชอบพูดมากกว่าฟัง เพราะเราต้องการให้คนอื่นเข้าใจเรา แต่ถ้าเราหันกลับไปเข้าใจคนอื่นก่อน ชีวิตจะง่ายขึ้นเยอะ
**ลองคิดดู…**
– เมื่อเราโกรธใครสักคน ถ้าเราหยุดฟังเหตุผลของเขาก่อน ความโกรธอาจจะลดลง
– เมื่อลูกทำอะไรแปลกๆ ถ้าเราฟังว่าเขาคิดยังไง เราอาจเข้าใจว่าเขาไม่ได้ตั้งใจทำร้าย
– เมื่อเพื่อนดูหงุดหงิด ถ้าเราฟังปัญหาของเขาก่อน เราจะรู้ว่าเขาไม่ได้หงุดหงิดกับเรา
—–
ทำไมการฟังถึงเป็นศิลปะ?
เพราะมันต้องใช้ **ความอดทน** **ความเมตตา** และ **ปัญญา**
**ความอดทน** ในการไม่พูดแทรก ไม่ตัดสิน ไม่รีบให้คำแนะนำ
**ความเมตตา** ในการเปิดใจรับฟังแม้เราจะไม่เห็นด้วย
**ปัญญา** ในการรู้ว่าเมื่อไหร่ควรพูด เมื่อไหร่ควรเงียบ
—–
ลองทำวันนี้**ท้าทายตัวเอง:** วันนี้ลองฟังคนในครอบครัวหรือเพื่อนสนิท 1 คน ด้วยความตั้งใจจริงๆ
– ไม่ดูโทรศัพท์ขณะที่เขาพูด
– ไม่คิดว่าจะตอบอะไร
– ฟังจนเขาพูดจบ แล้วค่อยถาม “เธอรู้สึกยังไงบ้าง?”
**รับรองว่า** ความสัมพันธ์ของเราจะดีขึ้น และเราจะเรียนรู้อะไรใหม่ๆ เกี่ยวกับคนที่เรารัก
—–
*การฟังที่แท้จริง ไม่ใช่การรอคิว เพื่อจะได้พูด แต่เป็นการเปิดใจ เพื่อจะได้เข้าใจ* 